خسته از فردا

در دیار غربت، نه‌توان ماندن است،
در کوچه‌های خلوت، نه مجال رفتن است
گم شدم اینجا، مجویید مرا

یک روز دیگر، برای فرار از تنهایی
یک شب دلگیر، در شهر رسوایی
سرگردان شدم اینجا، مپویید مرا

در این سکوت مرگبار،
بدور از هیاهوها
نه صدای ترانه، نه رقص پروانه
بی‌صدا، با چشمان بسته
بی‌نوا، با دل‌شکسته
بگذارید بروم، تنهایی تنها
مپرسید، چرا؟
خسته‌ام اینجا،
دل‌شکسته‌ام از فردا

(۳٠ ژانويه ۲٠۱۱ میلادی، درسدن)

از دل‌نوشته‌های مهديزاده کابلی

بهشت رنگین کمان آرزوهای من است

دوست فیس‌بوکی من، جناب آقای بیژن باران در پای این سروده کوتاه نوشت: "بهشت رنگین کمانی آرزوست". و من این سروده را "بهشت، رنگین کمان آرزوهای من" نامیدم.

اینجا راهی است به‌سوی بهشت،
اما بهشت تنهایی را نمی‌جویم
چشم به انتظار آینده‌ی سپید هستم
آن زمان که در بهشت گل‌های رنگارنگ بروید

(۲۲ ژانويه ۲٠۱۱ میلادی، درسدن)

از دل‌نوشته‌های مهديزاده کابلی

تولد فرشته‌ای آسمانی

نیلوفر آبی (لوتوس) در میان ادیان مختلف، نماد تولد دوباره است. افزون بر این، نماد درستی، خوبی، زیبایی، خوشبختی، آرامش و روشنی نیز می‌باشد و نیلوفر من، نماد عشق است.

وقتی آمدی، در سوز سرمای زمستانی
با تو آمد، نوید بهار طلایی
وقتی آمدی، در تاریکی شب،
شمع روشن شد،
درخشید چون خورشید زیبایی
وقتی گریستی،
شکست سکوت تنهایی
واژه‌ها بیدار شد، از خواب فراموشی
وقتی لبخند زدی به اُسمان آبی،
شب قشنگ شد، چون شب مهتابی
وقتی آمدی، چشم در انتظار بود و
وجود غرق بی‌تابی
در میان هیجان، شدی شاهد شادمانی
زیر نور شمع نوشتم،
تولدت مبارک نیلوفر آبی،
فرشته‌ای آسمانی

(۲۲ ژانويه ۲٠۱۱ میلادی، درسدن)

از دل‌نوشته‌های مهديزاده کابلی