هوای پرواز

در هوای بارانی
از کوچه‌های گل‌آلود می‌آیم
با گام‌های خسته،
تا دریچه‌ی بگشایم
به‌سوی فردا، یک نفس راه است

«هوا هوای پرواز است
کاش در قفس باز باشد
بال بگشایم
تا اوج آسمان یک نفس راه است»[۱]

در هوای بارانی
حال حالی پرواز است
کاش بالم نشکسته باشد
تا بال بگشایم
به‌سوی آزادی، فقط همین راه است

(۲٠ ژانویه ۲٠۱۲ میلادی، درسدن)

از دل‌نوشته‌های مهديزاده کابلی

پی‌نوشت‌ها

---

[۱]- این چهار بیت اقتباس شده است.