موج سرکش

آه،
ای آب زلال موج برگشته‌یی عشق
چرا این‌گونه به ساحل تشنه، پشت می‌کنی؟
روزی که حتا ماسه‌های کنار دریا
به سبب تابش خورشید (مهر)
خشکیده‌اند
...
آه،
ای موج سرکش فراری،
نمیدانی؟
روزی دوباره به ساحل باز خواهی گشت
روزی که بهای هر واژه‌ی شعر
یک بوسه است
و هر مروارید در دل صدف ِ
خفته در ماسه‌های کنار دریا
که زیر پای رهگذران له می‌شود،
نشانه‌ی از عشق
...

(چهارشنبه، ٢۵ آوریل ۲٠۱۴ - ۵ اردیبهشت ۱۳۹۳، درسدن)

از دل‌نوشته‌های مهديزاده کابلی