نمیدانم
چشمانت به رنگ آسمان است
یا به رنگ دریا؟
اما خوب میدانم
طرز نگاهت،
به رنگ صفای دل است
که در آن عشق موج میزند
ولی افسوس
و البته صد افسوس
که من،
در تاریکی شب رنگی نمیبینم
هرچند که عشق را احساس میکنم
عشق سپیدی را که
بر سیاهی شب چیره میشود
آری!
عشقی را احساس میکنم
که در آن همه رنگها نهفته است.
(۲ خرداد ۱٣۹٠ خورشيدی، درسدن)
از دلنوشتههای مهديزاده کابلی
از دلنوشتههای مهديزاده کابلی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر