قاصدک پاییز

پاییر را دوست می‌دارم
چون اسیر لحظه‌ها هستم
در لحظه‌های جدایی
لحظه‌ها را دوست می‌دارم
چون اسیر رویاها هستم
در رویاهای تنهایی
قاصدک را دوست می‌دارم
چون اسیر دو چشم‌ سیاه هستم
در پاییز دل‌انگیز طلایی
پیام نگاه را دوست می‌دارم
چون اسیر پیام یک نگاه هستم
در انتظار پگاه‌های رویایی
پاییز رفت،
قاصدک نیامد،
پیامش دست‌نیافتنی،
ولی هنوز من،
در امواج رویاها،
ناخدا هستم.

(۹ ژانویهٔ ۲٠۱۳ میلادی، درسدن)

از دل‌نوشته‌های مهديزاده کابلی